جودوی ایران با مدیریت ضعیف میراسمعیلی به لبه پرتگاه رسیده و آخرین نفس های خود را می زند.
به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی جودوی ایران، در شرایطی که جودوی کشورمان کماکان در تعلیق به سر می برد هر روز شاهد اتفاقات تلخ در این رشته هستیم. یک روز شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی بابت طلبی که دارد به فدراسیون اخطار می دهد و روز دیگر خبر محرومیت چهار ساله مجید زارعیان سرمربی تیم ملی به گوش می رسد. ( آن هم به اتهام مصاحبه بر علیه فدراسیون)}. یک روز یک رئیس هیات در صفحات مجازی شروع به تخریب چهره های منتقد می کند و روز دیگر برخی رسانه های وابسته به میراسمعیلی خبر از غیر قانونی بودن فعالیت بین المللی برخی مراکز مورد تایید کودوکان می دهند.
یک روز کلنگ خانه تخصصی می زنند و روز دیگر برای گرفتن حقوق مدیر کلی با وزارت ورزش و جوانان نامه نگاری می کنند.! یک روز در پاسخ به این سوال که خروجی حضور سلیمی در کمیته بازاریابی چه بوده است سکوت می کنند و روز دیگر برای ارتقاء درجه و رتبه صدیقه کعبی زاده به وزارت نامه می نند. روزی شاه کرمی نامی مانند قارچ در فدراسیون سبز می شود و روز دیگر اقدام به اخراج کارمندان فدراسیون می کنند. یک روز کف و سوت می زنند که تعلیق رفع شده و روزی دیگر مجددا تعلیق را ناجوانمردانه می خوانند و مشخص می شود کماکان در بن بست بسر خواهیم برد.
رفتار سراسر تناقض آمیز میراسمعیلی آدم را یاد دوران برگزاری انتخابات رئیس جمهوری در ادوار مختلف می اندازد. آن روزها هم یک روز شال بنفش بر گردن می انداخت و روز دیگر یک چهره کاملا اصولگرا به خود می گرفت.!!
بدون اغراق همین تناقض ها و عدم ثبات رفتاری است که جودو را به این روز انداخته است. یک روز برخی از چهره های بنام جودوی کشور را به عنوان مشاوران اعظم منصوب می کرد و روزی دیگر همین نامداران به دشمن تمام عیار مبدل می شدند. یک روز بلوطی بهترین گزینه برای مدیریت تیم های ملی است و او حتی می توانست در کنار این مسئولیت سنگین، هیات جودوی تهران را نیز بچرخاند و روزی دیگر مقام او تا رئیس کمیته ای نزول می کند و یک روز ...!!
همین رفتار ها و تصمیمات است که امروز جودو را به لبه پرتگاه کشیده است و حالا بسیاری از اهالی خانواده فهیم جودو را منتظر رفتن میراسمعیلی از فدراسیون نگه داشته است. آنها به خوبی می دانند او چه بلایی بر سر خوشنام ترین رشته رزمی ایران آورده است. آنها یاد دارند که پیش از حضور او جودو ایران در آسیا و جهان چه رتبه ای داشت.
بله آنها هم باید مثل نگارنده به حال جودوی ایران بگریند. آنها باید افسوس روزهای از دست رفته گذشته را بخورند. آنها باید با خاطراتشان خوش باشند زیرا پیش رو چیزی به جز ابری تر شدن آسمان این رشته المپیکی نیست. تاریکی تمام جودو را فراگرفته و همانطور که پیش تر هم بارها اشاره کردیم جودو نفس های آخرش را می زند. میراسمعیلی در سه سال بلایی بر سر این رشته آورد که لشگر مغول با فرهنگ ایران نکرد.! ریشه های جودو در حال خشک شدن است و دوستداران این رشته تا دیر نشده باید آستین ها را بالا بزنند. آنها تکلیف دارند که از شرافت رشته ای که دوست اش دارند دفاع کنند .
هر فردی در این میان وظیفه خودش را دارد. پیشکسوت با نریختن آب در آسیاب فدراسیون، روسای هیات ها با اعتراض به نحوه مدیریت و دیگر افراد نیز ...
به هر حال با توجه به تمام این تفاسیر اولین اقدام برای نجات جودو رهایی از مدیریت ضعیف میراسمعیلی است و امیدواریم هر چه زودتر این اتفاق رخ دهد تا بتوانیم با امیدواری بیشتری به آینده این رشته نگاه کنیم.
انتهای پیام/
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی یابند.